شهدای ۲۷ دی؛ نمود عینی فرهنگ ایثار و شهادت در دانشگاه + فیلم

27 دی روز مردان بی‌ادعايی است كه چشم از جهان شسته و با ايمان راسخ خود برای دفاع از كشور و آرمان‌هايشان با توان علمی دست به اقدام شدند و لرزه بر اندام دشمنان افكندند و 37 سال قبل در چنين روزی جام شهادت را در حالی نوشيدند كه در دانشگاه مهمات برای جبهه می‌ساختند. با پيروزی انقلاب اسلامی و در پی آن شروع جنگ تحميلی ملت ايران به فرامين حضرت امام خمینی(ره) با جان و دل گوش داده و وارد عرصه نبرد حق عليه باطل شدند.

دشمنان انقلاب كه ايستادگی ملت ايران در برابر ارتش بعثی را مشاهده كردند، دست به محاصره اقتصادی زدند كه اين امر كمبود مهمات جنگی را نيز در پی داشت. در اين بين دانشجويان دانشگاه تبريز كه به دلايلی از حضور در جبهه‌های جنگ محروم بودند، در پشت جبهه برای ساخت مهمات جنگی در دانشگاه دست به تلاش زدند كه دشمن با بمباران دانشگاه تبريز سعی در از بين بردن نيروهای علمی و فنی كرد. به همین اعتبار، دانشجویان شهید دانشکده فنی دانشگاه تبریز نیز با نثار جان خود و با الگوگیری از مکتب عاشورا و قیام امام حسین(ع)، موجب حفظ و احیای فرهنگ اسلام ناب محمدی(ص) شدند. هر سال که ۲۷ دی‌ماه از راه می‌رسد خاطره بمباران کارگاه فنی دانشگاه تبریز دوباره زنده می‌شود شهیدانی که همنوا با زمزمه «یاحسین» آسمانی شدند و جانبازانی که ماندند تا روایتگر آن شب شوم و حادثه بمباران باشند.

صفر نصراله‌زاده، رئیس دانشگاه تبریز، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره‌ این شهدا، در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا گفت: شهدای ۲۷ دی و دانشجویان فعال در کارگاه دانشکده فنی، اراده و روی پای خود ایستادن را به منصه‌ ظهور رساندند.

وی اظهار کرد: شهدای ۲۷ دی در شرایطی بسیار خاص کار می‌کردند، چراکه تهدیدات منافقین کوردل از یک طرف و کمبود امکانات از سوی دیگر باعث شده بود این دانشجویان شرایط خاصی داشته باشند. دانشجویان دانشکده‌ فنی به هیچ عنوان احساس طلبکارانه نداشته و خود را بدهکار نظام اسلامی‌ ‌می‌دانستند و صبح‌ تا عصر درس خوانده و از شب تا صبح کار می‌کردند.

رئیس دانشگاه تبریز با بیان اینکه تعدادی از این دانشجویان در رشته‌ غیر مرتبط با مهندسی درس می‌خواندند، افزود: عشق، علاقه و روحیه‌ جهادی این شهدا باعث شد تا در مدت بسیار کوتاه تخصص مربوط به ساخت سلاح را یاد گرفته و پا به پای دانشجویان فنی در ساخت سلاح جنگی و کمک به رزمندگان اسلام پیش بروند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: این دانشجویان به معنی واقعی کلمه ارزش و جایگاه دانشگاه را می‌دانستند و باور داشتند که دانشگاه باید مبدأ تحولات باشد و بتواند مشکلات کشور را رفع کند.

نصراله‌زاده، با بیان اینکه شهدای ۲۷ دی با کمترین امکانات کارهای بسیار بزرگی را انجام دادند، یادآور شد: این شهدا در دوران جنگ تحمیلی که کشور به‌واسطه‌ تحریم‌های دشمنان به لحاظ امکانات در شرایط خوبی قرار نداشت، در یک فضای کاملاً معنوی که همراه با دعا و توسل به دامان ائمه‌ اطهار(ع) بود، به رزمندگان اسلام کمک کردند.

رئیس دانشگاه تبریز یادآور شد: در نهایت این شهدا به واسطه‌ شیطنت منافقین کوردل که به دشمن گرا داده بودند، بمباران شده و به درجه‌ رفیع شهادت رسیدند که دو نفر از این شهدا کارمند و ۲۰ تن نیز دانشجو بودند؛ هفت نفر نیز به درجه‌ جانبازی نائل آمدند و اکنون به وجود این عزیزان افتخار می‌کنیم.

وی با بیان اینکه ما مدیون شهدای بزرگوار هستیم، گفت: شاید بدون تردید بتوان گفت که هیچ وصیتنامه‌ای از این شهدا نیست که در خصوص پیروی از ولایت حرفی نزده باشند. بنابراین، اولین وظیفه ما حمایت از ولایت امر مسلمین است. تبعیت به زبان نیست بلکه به عمل، کار و عزت‌آفرینی است.

حجت‌الاسلام محمد انوری، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های آذربایجان شرقی، در گفت‌وگو با ایکنا با اشاره به نقش پررنگ دانشگاهیان در طول جنگ هشت ساله تحمیلی، اظهار کرد: در دانشگاه تبریز نیز جمعی از دانشجویان با اینکه علاقه بسیاری برای حضور در جبهه داشتند، اما به دلایلی از آنان خواسته شده بود که در پشت جبهه باشند و بتوانند در تأمین تجهیزات نظامی و ایجاد فضایی برای پشتیبانی از جبهه، فعالیت داشته باشند، بر این اساس در دانشکده فنی مشغول آماده‌سازی ادوات و تجهیزات جنگی بودند.

انوری، با بیان اینکه در جریان بمباران ۲۷ دی، ۲۲ نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز به شهادت رسیدند و نمود عینی فرهنگ ایثار و شهادت در دانشگاه شدند، گفت: دانشجویان هم در جبهه‌های مختلف دوران دفاع مقدس و همچنین در عرصه پشتیبانی نقش بسیار مهمی ایفا کردند، اما تأثیرات شهادت این عزیزان در طول سال‌های بعد از شهادتشان در دانشگاه تبریز و در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، نمود عینی یافت.

مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های آذربایجان شرقی، با اشاره به اینکه شهدای ۲۷ دانشگاه تبریز وارثان جنگ بودند که تأثیر بسیاری بین دانشجویان و دانشگاهیان تبریز داشتند، اظهار کرد: فعالیت در فضایی که معطر به یاد و نام شهدا است، طبعاً اثر خود را به‌ویژه بر قشر دانشگاهیان خواهد گذاشت و امروز هم جوانان و دانشجویان دانشگاه تبریز بر روی همین صندلی‌هایی می‌نشینند که سال‌ها قبل شهدای عزیز می‌نشستند و این امر مایه فخر و بالندگی دانشگاهیان است.

وی با اشاره به درس بزرگی که شهدای ۲۷ دی برای دانشگاهیان بر جای گذاشتند، تأکید کرد: انسان در هر جایگاهی باید به وظیفه، تکلیف و مسئولیت خود عمل کرده و در این صورت نزد خداوند جایگاه و مقام ویژه‌ای خواهد داشت.

انوری با تأکید بر اینکه وطن دوستی، مردم‌دوستی و عرق به وطن و پرچم باعث شد تا دانشجویان در کنار رسالت تحصیلی که وظیفه اصلی هر دانشجویی است، به خوبی به مسئولیت عظیم اجتماعی خود نیز عمل کنند، افزود: بسیار مهم است که امروز بدانیم اگرچه مسئولیت اصلی دانشگاهیان، فعالیت در حوزه علم و دانش است، اما در قبال پیشرفت کشور نیز مسئولیت‌های سنگین و بزرگی بر دوش داشته و باید این رسالت‌های عظیم را در کنار تحصیل، به سرانجام برسانند.

وی ادامه داد: البته امروز تحصیل و کمک به پیشرفت‌های علم و فناوری نیز جزو مسئولیت‌های اجتماعی محسوب می‌شود، چراکه هر دوره‌ای با مسئولیت‌های اجتماعی خاص خود همراه بوده و در آن دانشجویان در حوزه دفاع از وطن احساس مسئولیت کردند و امروز نیز کمک به وطن در گرو پیشرفت علمی و آبادانی کشور است و دانشجویان می‌توانند از این عزیزان الگو گرفته و در عرصه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی حضور پررنگی داشته و نقش‌آفرینی کنند.

انوری در پایان گفت: توصیه می‌کنم دانشجویان عزیز زندگی‌نامه و وصیت‌نامه این شهدای عزیز را مطالعه کرده و در کنار فعالیت‌های دانشگاهی، نسبت به مسائل و موضوعات پیرامون خود حساس باشند و خود را در پیشرفت و آبادانی کشور عزیزمان سهیم بدانند.

گفتنی است، در اين حمله ناجوانمردانه تعداد ۲۲ تن از دانشجویان که ميانگين سنی آنها ۲۲ سال بود به درجه رفيع شهادت نائل آمدند.اين عاشقان پاكباز، مهندس حاج سجاد(ايرج) خلوتی، محسن محمدی غريبانی، رحمان قفل‌گری، مرتضی زمان‌پور، علی فصيح كجاآبادی، حميدرضا ملكوتی خواه، علی‌رضا رضوان‌جو، عباس ارشدی‌پور، صديار صفری، بياضعلی اسدی‌فرد، سيد محسن جواهری، سعيد اميرخانی، مهدی اميركاظمی، عليرضا كريمی وفايی، حسين شيرين سرندی، مرتضی جابری، فواد الدين محمودی، يعقوب اسماعيل‌زاده، شيرزاد شريفی، هاشم اخترشمار، عادل جعفری نويمی‌پور و حسين رضاپور بودند.

همچنين آقایان جمال شكوری، يحيی خليلی، مجيد خيراللهی، مجيد اسم حسينی، عليرضا دل‌فكار باغبان، رضا انیسی و محمد منافی فرتوت در اين حادثه مجروح شده و به عنوان اسناد زنده این جنایت فجیع، رسالتی دیگر را بر دوش گرفتند تا زبان گویای آن شهدا و افکار و اندیشه‌های نابشان باشند.

 در سال ۱۳۶۵ راه‌اندازی و مدیریت کارگاه فنی برای تولید مهمات جنگی در ساعات غیردرسی بر عهده جهاددانشگاهی واحد آذربایجان‌شرقی بود.

روحشان شاد، یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد.

خبرنگار: امرعلی گل محمدی