اسلوب و روش شاهنامه برگرفته از قرآن است
گروه فرهنگی ــ فردوسی شاعر بلندآوازه ایرانی است که یکی از آثار مورد توجه وی، شاهنامه است. برخی ادعا می‌کنند اسلوب و روش به شعر درآوردن شاهنامه از قرآن گرفته شده است هر چند که بلاغت قرآن بالاتر از آن است.
ابوالقاسم حسن منصور معروف به ابوالقاسم فردوسی، شاعر و حماسه‌سرای ایرانی در قرن چهارم است. او در یکی از روستا‌های خراسان به نام باژ در سال ۳۲۹ق به دنیا آمد و در سال ۴۱۱ق در هشتاد سالگی از دنیا رفت. درباره مذهب فردوسی، سخنان مختلفی بیان شده است.
یکی از آثار مورد توجه فردوسی، شاهنامه است. برخی ادعا می‌کنند اسلوب و روش به شعر در آوردن شاهنامه از قرآن گرفته شده است هر چند که بلاغت قرآن بالاتر از آن است.
فردوسی در شاهنامه بارها سخن از فرهنگ آورده و به‌دنبال پیوند فرهنگ ایران پیش و پس از اسلام با یکدیگر بوده است.
برخی سرودن داستان‌های حماسه ملی ایران را ابتکار فردوسی ندانسته‌اند و کسانی همچون مسعودی مروزی و دقیقی طوسی را قبل از او دانسته‌اند.
به گفته تاریخ، وقتی فردوسی چهل ساله بود، دقیقی، شاعر ایرانی، سال‌ها قبلش به شعر درآوردن تاریخ ملی ایران را شروع کرده بود و پیش از اتمام این کار، به دست غلامش کشته می‌شود.
شاهنامه؛ سند معتبر ملى، فرهنگى و اعتقادى فارسى‌زبانان
مرادعلی واعظی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه بیرجند در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی، گفت: فردوسى، حماسه‌پرداز بزرگ ایرانى، از پیشاهنگان شعر فارسى است.
وی با بیان اینکه فردوسی، شاعری است که تشیع و حماسه ملى را با یکدیگر درآمیخت، افزود: فردوسى در طوس به دنیا آمد و در همان شهر، در باغ خودش مدفون است.
این استاد ادبیات دانشگاه بیرجند بیان کرد: فردوسى از شاعران دوره سامانى است و شاهنامه در دوره غزنویان به انجام رسید و تمام هزینه‌ها را، فردوسى، خود به تنهایی تأمین كرد.
واعظی با بیان اینکه همزمان با مرگ رودكى، كار نگارش شاهنامه فردوسی به پایان رسید، تصریح کرد: شاهنامه و مضامین آن، در شعر و ادب فارسى، حتى ادبیات معاصر همچون آثار اخوان، شاملو وكسرایی تأثیر زیادى داشته و حتى در ادبیات پس از انقلاب نیز تأثیر زیادى گذاشته است.
وی با بیان اینکه ایرانیان، ملیت و زبان فاخر فارسى درى را مدیون فردوسی هستند، اظهار کرد: شاهنامه سند معتبر ملى، فرهنگى و اعتقادى فارسى‌زبانان است چرا که موضوع اصلى آن، نبرد حق و باطل بوده و براى تمام جهانیان نیز سودمند است.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه بیرجند خاطرنشان کرد: فردوسی، پند و اندرز و حماسه و بزم را در شاهنامه به نظم درآورده و آثار او بی‌بدیل است به طوری که شاعران دیگر سعی در حماسه‌پردازی کرده‌اند که از عهده آن برنیامده‌اند.
سمبل تاریخ و فرهنگ ایرانیان
ناصر نبی‌زاده، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان‌جنوبی نیز در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی گفت: بی‌تردید یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های فردوسی، زبان گیرا، دلنشین، حماسی، غرورآفرین و نغز و ذهن خلاق و خیال‌پرداز او است.
وی افزود: زبان همه فهم این شاعر نامدار ایرانی، شاهنامه را از آغاز تا امروز و حتی فرداهای دور به سمبل تاریخ و فرهنگ ما ایرانیان بدل کرد و شاهنامه‌خوانی بخشی از فرهنگ ایرانیان شد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان‌جنوبی بیان کرد: در جهان هم‌نام این سخن سرای بزرگ به ایران گره خورده و بسیاری از ادب شناسان جهان، به حق شاهنامه را میراث جاودانه فرهنگ بشری دانسته‌اند و در روزگاری که زوال اخلاق هر روز بیش از پیش فزونی می‌گیرد، همین ادب‌شناسان شهادت می‌دهند که ایرانیان به گواهی شاهنامه از قرن‌ها پیش، مروج اخلاق، فتوت و جوانمردی، این فضائل نیک و جهانشمول انسانی بوده‌اند.
نبی‌زاده یادآور شد: شاهنانه گنحینه فناناپذیر و دریای بی‌پایانی است که در آن به همه زوایای اجتماعی انسان توجه شده است و خداشناسی نه تنها در مطلع شاهنامه بلکه در تمام شاهنامه به هر مناسبتی که پیش آمده درباره توحید و خداشناسی و دینداری سخن به بیان آمده است.
بی تردید فردوسی که از شاعران بلندآوازه ایران است که مضامینی ناب از انسانیت در اشعارش متجلی است، مضامینی که هر انسانی را به سعادت می‌رساند، حال سؤال این است تا چه اندازه از این مضامین در سیستم آموزشی کشور بهره گرفته شده است.
زهرا حمیدی، خبرنگار ایکنای خراسان جنوبی
انتهای پیام
