معتکف؛ منتظر رحمت و بخشش/ پایداری حالات معنوی اعتکاف با عمل به آموخته‌ها

حجت‌الاسلام والمسلمین مرتضی عباسیان، کارشناس دینی، در گفت وگو با ایکنا؛ اعتکاف را داری معانی متعددی خواند و گفت: در فقه به توقف افراد به منظور عبادت در مسجد و انجام اعمال عبادی به منظور قرب الهی را اعتکاف می‌نامند، اما معنای دیگر اعتکاف انتظار کشیدن است بدین معنی که معتکف منتظر رحمت و بخشش خداوند است.

وی با اشاره به نیاز ذاتی انسان به خلوت با خداوند، اظهار کرد: اعتکاف نوعی خلوت با پروردگار برای خودیابی است، تا گنج وجودی خود را بیابد. انسان با انجام اعمال الهی قصد نزدیکی به خداوند را دارد، اما این اعمال باید به نحوی انجام گیرد که به شناخت دقیق و اصولی از ذات انسانی منجر شود تا تغییر و تحول درونی را در پی داشته باشد.

حجت الاسلام عباسیان به راهنما‌هایی که خالق برای هدایت مخلوق عرضه کرده است، اشاره و بیان کرد: اولین راهنما به صورت مکتوب است که قرآن کریم نام دارد. دومین راهنما به صورت گویا است که در وجود پیامبران الهی وائمه معصومین(ع) بروز یافته است. راهنمای سوم عقل و حجت باطن است که می تواند انسان را به حقیقت واحد رهنمون کند. پروردگار در قرآن کریم که خود یک نشانه است سخن از اعتکاف به میان آورده است و پیامبر(ص) به عنوان راهنمایی دیگر به بیان احکام آن پرداخته است.

وی اعتکاف را ابزاری برای انسان سازی خواند و در تبیین راهکار ماندگاری آثار اعتکاف در انسان، گفت: انجام مناسک الهی در مسجد انسان را به خداوند نزدیک می‌کند، اما زمانی حالات معنوی ایجاد شد در افراد پایدارمی ماند که به معرفت و شناخت حقیقی دست یافته باشد.

حجت الاسلام عباسیان لازمه دستیابی به شناخت حقیقی را تدبر در قرآن کریم و عمل به دانسته‌ها برشمرد و با تأکید بر اینکه قرآن کریم همواره انسان را به انجام عمل صالح دعوت کرده است، تصریح کرد: برخی از افراد درصدد آموختن احکام دین برمی‌آیند اما نسبت به انجام آن ممارست و همت کافی به خرج نمی‌دهند. این شناخت اولیه از احکام نمی‌تواند به شناخت وجودی و ایجاد تغییر و تحول سازنده در انسان منجر شود.

این کارشناس دینی با تأکید بر اینکه اعمال اعتکاف باید به منظور قرب الهی انجام شود تا شیرینی عبادت بر جان انسان بنشیند، تصریح کرد: تکالیف دینی امر دشواری نیست، تنها شرط رسیدن به سعادت، عمل با دانسته‌هایی است که کسب کرده ایم؛ در غیر این صورت به کارکرد حقیقی معارف دین دست نمی‌یابد.

وی ادامه داد: در روایات دینی آمده است «مَنْ عَمِلَ بِمَا یعْلَمُ عَلَّمَهُ اللَّهُ مَا لَمْ یعْلَم؛ هر کس عمل کند به آن چه می‌داند، خداوند به او می‌آموزد آن چه نمی‌داند.» پس معتکف باید آنچه در ایام اعتکاف می‌آموزد را در زندگی حقیقی به عرصه عمل برساند تا آثار این عمل الهی در وجود او پایدار بماند.