ناگفته‌هایی از اختلافات بر سر هیئت رسیدگی به امور مؤسسات قرآنی
گروه فعالیتهای قرآنی ــ جامعه قرآنی و اعضای شورای توسعه فرهنگ قرآنی با هر دلیل و بهانه از جمله خسته بودن از دعواهای جریانات قرآنی، ذی‌نفع بودن از وضع فعلی یا وامداری به جریانات فعلی، سر نهادن به تصمیمات اهل سایه و پرده‌نشینان در برابر مسئله انحلال هیئت رسیدگی به امور مؤسسات و مجدد دوگانگی صدور مجوز‌ها بی‌تفاوتی اختیار کردند. با ادامه سکوت سنگین افکار عمومی و در مقابل چشمان خسته قرآنیان این بازگشت به عقب در حال رقم خوردن است.
علیرضا شعبانی‌فرد، کارشناس دبیرخانه شورای توسعه فرهنگ قرآنی، به ریشه‌یابی مصوبه اخیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی، که روند صدور مجوز موسسات قرآنی را به روال گذشته برگردانده است، پرداخته و در یادداشتی آن را در اختیار ایکنا قرار داده است.
«ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِی الْكِتَابِ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ»(بقره/176)
با شکل‌گیری شورای توسعه فرهنگ قرآنی، چندین سال است بر طبل مدیریت و برنامه‌ریزی و تفکر راهبردی در امور قرآنی کوبیده می‌شود. لکن بعد از گذشت 10 سال از استقرار این شورا و تشکیلات وابسته به آن، در سال 97، رویداد شومی رخ داد که منجر به از دست رفتن دستاورد شورا و به تعبیری دستاورد نظام جمهوری اسلامی در انسجام‌بخشی به نحوه صدور مجوز مؤسسات قرآنی ـ مردمی شد.
هر ناظر منصفی چه با نگاه راهبردی و چه بدون این نگاه، این پدیده را مردود برخواهد شمرد؛ چرا که نه فقط در دو مسئله صدور مجوز و اتحادیه‌های موسسات قرآنی، بلکه در زمینه‌های دیگر نیز تداوم دودستگی‌ها را به همراه خواهد داشت.
جامعه قرآنی و اعضای شورا با هر دلیل و بهانه ازجمله خسته بودن از دعواهای جریانات قرآنی، ذی‌نفع بودن از وضع فعلی یا وامداری به جریانات فعلی، سر نهادن به تصمیمات اهل سایه و پرده‌نشینان در برابر مسئله بی‌تفاوتی اختیار کرده است. با ادامه سکوت سنگین افکار عمومی و در مقابل چشمان خسته قرآنیان این بازگشت به عقب در حال رقم خوردن است.
در این شرایط بر آن شدم که برخی ملاحظات را در آیینه رسانه منعکس کنم. هرچند به زودی غبار فراموشی بر این نقد می‌نشیند، اما امیدوارم حداقل از باب «معذرة الی ربنا» هوده‌ای برای اولی الالباب در بر داشته باشد.
الف - تاریخ‌نگاری وقایع مرتبط با بخش قرآنی ـ مردمی
برای تحلیل بهتر مسئله، ابتدا لازم است، اهم تحولاتی که در دو دهه اخیر در گذر زمان، مورد توجه قرار گیرد که تلاش شده در سه بخش زیر خلاصه شود. از آنجا که برای اولین مرتبه این کار صورت گرفته از خوانندگان می‌‌خواهم از ارائه نظر برای تکمیل آن دریغ نورزند.
• پیشینه تاریخی منجر به تشتت در صدور مجوز
روند توسعه فعالیت مؤسسات قرآنی از بعد از انقلاب اسلامی در ابتدا آرام شکل گرفت و در ادامه سرعت پیدا کرد. مراجع متعددی به صدور مجوز پرداختند که در ابتدا اشاره‌ای به روند این تحولات در گذر تاریخ شده و سپس با استفاده از «نوار زمان» جهت استفاده بهتر به تصویر کشیده می‌شود. «نمودار نوارزمان، یکی از روش‌های نمایش یک یا چند داده، حسب تغییرات متغیر زمان است. به این نمودار اصطلاحاً تایم‌لاین(timeline) یا نمودار تسلسل زمانی گفته می‌شود».
سال 75: الزام مؤسسات مردمی برای اخذ مجوز از هیئت رسیدگی به مؤسسات فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد طبق مصوبه شورای عالی(ضوابط عام تأسیسی مراکز فرهنگی)
سال 76: ابلاغ تفاهم‌نامه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی از سوی دفتر مقام معظم رهبری مدظله‌العالی و واگذاری مسئولیت صدور مجوز مؤسسات قرآنی به سازمان تبلیغات
سال 81: ابلاغ آیین‌نامه تأسیس سازمان‌های غیردولتی مردم‌نهاد
سال 83: فراخوان الزام به صدور مجوز از طریق سازمان تبلیغات اسلامی
سال 84: تشکیل اتحادیه تشکل‌های قرآنی ـ مردمی کشور
سال 85 تا 88: تشکیل اتحادیه‌های استانی و کشوری مؤسسات قرآنی مردمی
سال 91: ایجاد هیئت صدور مجوز مؤسسات قرآنی در مرکز هماهنگی و ترویج فعالیتهای قرآنی وزارت فرهنگ با توجه به تفاهم‌نامه سال 90 دو دستگاه
• روند تحولات منجر به تمرکز در صدور مجوز– 8 سال
از سال 89 به طور رسمی، مطالبات خروج از تشتت در صدور مجوز مطرح شد. طی روندی طولانی از سال 94 تمرکزگرایی شکل عملیاتی به خود گرفت. نکته حائز اهمیت این است که دو درخواست تمرکز در صدور مجوز و نیز ادغام دو اتحادیه از سوی اتحادیه تشکل‌های قرآنی ـ مردمی مطرح شد و بعداً اعضای همین اتحادیه خود مخالف این دو درخواست شدند.
سال 89: مطالبه کارگروه نهادها و مؤسسات کمیسیون توسعه تبلیغ و ترویج از شورا برای ایجاد کمیته ساماندهی صدور مجوز مؤسسات همراه با ایجاد اتحادیه مؤسسات و تشکل‌های قرآنی ـ مردمی
سال 90: تصویب پیگیری ادغام دو اتحادیه در مجمع عمومی اتحادیه تشکل‌های قرآنی کشور همراه با تصویب پیش‌نویس اساسنامه مشترک دو اتحادیه
اسفند 90: طرح «پیشنهاد ایجاد کمیته مشترک» در شورای توسعه فرهنگ قرآنی و ناکام ماندن آن به دلائلی از جمله مخالفت سازمان تبلیغات اسلامی
سال 92 و 93: بازطرح پیشنهاد انسجام در روند صدور مجوز و اتحاد دو اتحادیه در دبیرخانه شورا و تشکیل جلسات عدیده کارشناسی بین دو دستگاه و دو اتحادیه با یکدیگر و با دبیرخانه
دی 92: تصویب تشکیل گروه کارشناسی بررسی نحوه ساماندهی صدور مجوز و نظارت بر فعالیت مؤسسات قرآنی ـ مردمی در جلسه 44 مورخ 15 دی 92 مجمع مشورتی شورا
اسفند 92: تصویب کلیات طرح ادغام دو اتحادیه در جلسه مشترک هیئت مدیره دو اتحادیه همراه با تدوین اساسنامه مشترک دو اتحادیه
اردیبهشت 93: ارائه پیش‌نویس تشکیل دبیرخانه مشترک صدور مجوز از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی
سال 94: ابلاغ مصوبه مورخ 24 اسفند 93 شورا مبنی بر صدور مجوز توسط هیئت مشترک وزارت فرهنگ و ارشاد و سازمان تبلیغات اسلامی
سال 96: آغاز روند ادغام اتحادیه‌های 31 استان تحت نظر هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت
• روزنگار بازگشت به تشتت در صدور مجوز– پنج ماه
پیگیری رسیدن به اتفاق و انسجام در دو مبحث صدور مجوز و ادغام دو اتحادیه حدود هشت سال به طول انجامید و البته در مرحله یکی مانده به آخر متوقف شد. در مقابل فرایند برگشت به تشتت ظرف کمتر از پنج ماه صورت گرفت که روزنگار تاریخ‌های مهم آن ذیلاً ذکر می‌شود.
22 مرداد 97: اعلام خروج معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ از مصوبه سال 93
25 مرداد 97: تشکیل مجمع عمومی اتحادیه تشکل‌های قرآنی ـ مردمی در مشهد و اعلام مخالفت با ادغام دو اتحادیه با استناد به نامه معاونت و سایر بهانه‌ها
3 شهریور 97: طرح مسئله در شورا و تصویب لزوم درخواست رسمی لغو مصوبه سال 93 از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
10 مهر 97: درخواست رسمی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای طرح صدور مجوز مؤسسات در شورا
21 مهر 97: ابلاغ اتحادیه تشکل‌های قرآنی به مدیران عامل سابق استانی برای فعال‌سازی مجدد شعب استانی اتحادیه
24 آبان 97: تشکیل مجمع عمومی اتحادیه تشکل‌های قرآنی و انتخاب هیئت مدیره جدید
6 آذر 97: موافقت شورا با توقف روند صدور مجوز از سوی هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت کشور با توجه به اعلام موافقت رئیس سازمان تبلیغات اسلامی
15 دی 97: تصویب توافق‌نامه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی برای صدور مجوز مستقل توسط دو دستگاه در شورا
ب- ریشه‌ها و علل شکل‌گیری رخداد سال 97
واکاوی ریشه‌ها و علل واقعه‌ای که طی ماه‌های گذشته رخ داده است نیاز به مطالعه و بررسی دارد. این واکاوی می‌تواند راهبردهای مناسبی برای مدیران در سال‌های بعد ارائه کند. برخی از این ریشه‌ها ذیلاً تبیین شده است.
• تقابل جریان‌های قرآنی
ریشه اصلی پیدایش اختلاف در اجرای روند مصوب صدور مجوز متمرکز مؤسسات و نیز روند تشکیل اتحادیه مدغم به اختلافات دو جریان عمده قرآنی بر می‌گردد. یکی از دو جریانی که خود طراح و مسبب دو فرایند تا اوایل دهه نود بودند، در حالی که خود پیشنهاددهنده و مدافع ادغام اتحادیه‌ها و انسجام صدور مجوز بود، وقتی احساس کرد در ادامه مسیر بخشی از منافع و قدرت خود را از دست خواهد داد به هر وسیله‌ای دست یازید تا قاعده بازی را برهم بزند و موفق شد.
جریان‌شناسی فعالیتهای این دو گروه در چهار سال اخیر که بر پایه مکتب قرائت مشهد و تهران بنا نهاده شده خود نیازمند بررسی و تحلیل در جای دیگری است. کوتاه سخن آن که یک جریان را می‌توان با جناح راست و دیگری را به جناح چپ تشبیه کرد که هر کدام رویکردها و مشی مخصوص داشته است. هر چند اطلاق این دو عنوان تسامحاً و برای تقریب به ذهن به کار رفت.
• اشتیاق به تصدی‌گری و خلط نظارت وحاکمیت به دلیل ناآشنایی با تولیت
با استقرار دبیرخانه هیئت رسیدگی در سازمان تبلیغات اسلامی، عملاً ساختار معاونت قرآن و عترت و نیز بدنه استانی وزارت فرهنگ خود را مخلوع الید در زمینه مؤسسات یافت و احساس کرد اقتدارش در حال از بین رفتن است. حجت‌الاسلام حشمتی که خود مدافع هماهنگی صدور مجوز بود تا زمان مسئولیت‌شان در مقابل این فشارها ایستادگی کردند. اما پس از حضور دکتر فقهی‌زاده معاون جدید وزارت، بدنه توانست ایشان و مدیران وزارتی را قانع کند. در نتیجه با طرح برخی بهانه‌ها روند خروج از مصوبه به سرعت طی شد.
فربه شدن ساختار قرآنی وزارت فرهنگ هرچند در ابتدای دهه نود به عنوان یک توفیق و موفقیت بزرگ از سوی مدیران وقت مطرح شد، لیکن در حقیقت خود مانعی برای کاهش تصدی‌گری دولتی تلقی می‌شود.
این ادعا به طور رسمی در گزارش پژوهشی ارزیای راهبردی نمایشگاه کتاب در سال 94 منتشرشده تأیید شده است. در نتایج این تحقیق که مرکز مطالعات راهبردی معاونت توسعه مدیریت وزارت فرهنگ اجرا کرده، مؤسسه نمایشگاه‌های فرهنگی ایران و خانه کتاب، شاهد بر این مدعا آمده و آمده است:
«این مؤسسه در سال 72 كه از دل دبیرخانه نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران بیرون آمد، یكی از موانع بازدارنده درواگذاری مدیریت نمایشگاه به بخش خصوصی و تشكل‌های صنفی است. این مؤسسه در حال حاضر بیش از۱۷۰ کارمند دارد که بخش اعظم حقوقشان باید از نمایشگاه تأمین شود و همین باعث مقاومت ساختاری شدیدی در واگذاری اداره و مدیریت نمایشگاه محسوب می‌شود.
برخی از مناسبات و روابط موجود در نحوه مدیریت نمایشگاه کتاب که ناشران معتقدند مانع واگذاری این امر به بخش خصوصی‌می‌شود، در زیر فهرست شده است:
میل به تصدی‌گری و اشتیاق زائدالوصف خلط نظارت و حاکمیت و اعمال تصدی
مقاومت و مانع‌تراشی بخش‌هایی از وزارتخانه که مسئولیت‌شان به تشکل‌ها واگذار شده
بی‌ثباتی سیاست‌ها در زمینه نمایشگاه کتاب که به دنبال تغییر دولت رخ می‌دهد
منافع برخی در برگزاری نمایشگاه به روال کنونی که یا به دلیل تضعیف قدرت آنها و یا عدم اعتماد و یا تلفیقی از این دوعامل نمی‌خواهند چنین تصمیمی اتخاذ شود.
به نظر می‌آید که دولت نگران اقتدارش در صورت واگذاری مدیریت نمایشگاه كتاب تهران به بخش خصوصی است. مدیریت نمایشگاه کتاب بالاخره باید به بخش خصوصی واگذار شود. طبیعی است که پس از واگذاری به بخش خصوصی مشکلاتی نیز ایجاد می‌شود. اما پس از یک الی دو سال اصلاح خواهد شد».
• بحران مأموریتی معاونت قرآن و عترت
در منظومه تقسیم کار برآمده از منشور توسعه فرهنگ قرآنی، وزارت فرهنگ مسئول تولیت حوزه تخصصی تبلیغ و ترویج است. منتها این وزارتخانه همانند دو وزارتخانه دیگر تاکنون ندانسته و توانسته به مقتضای مدیریت راهبردی حوزه تخصصی خود عمل کند و همانطور که در بند گذشته از نظر گذشت، توانمندی کافی در سه وزارتخانه برای ایفای این مسئولیت نیست و از سوی دیگر ظرفیت پذیرش تولیت سه وزارتخانه در بین دستگاه‌های ذی‌نفع در هر حوزه تخصصی فراهم نیست. لذا طبیعی است که ساختار فعلی هویت خود را در تداوم کارهای قبل از تصویب منشور اعم از برگزاری نمایشگاه، صدور مجوز، حمایت مالی از مؤسسات، پرداخت حق بیمه قرآنیان تصور کند.
این در حالی است که سیاست‌گذاری، هماهنگی و نظارت راهبردی در عرصه هنر و رسانه مأموریتی بر زمین مانده و معطل است. برخی از این وظایف قرآنی بدون متولی در این زمینه عبارت‌اند از:
استانداردسازی، ارزیابی و نظارت بر فعالیتهای قرآنی تبلیغی - ترویجی
پشتیبانی تولید محصولات متنوع تبلیغی - ترویجی (هنری و رسانه‌ای) قرآنی
اجرای پیمایش‌های سالانه وضعیت قرآنی اقشار مختلف جامعه
سازماندهی اعزام قاریان و مبلغان قرآنی به سفرهای داخلی و خارجی
مدیریت فضای مجازی قرآنی
بازطراحی و بازمهندسی جشنواره‌ها و مسابقات قرآنی
تعیین سیاست‌ها و برنامه‌های چاپ و نشر قرآن
تکریم و حمایت از فعالان، خادمان، پیشکسوتان و چهره‌های قرآنی
طراحی سیاست‌های جذب و پرورش استعدادهای قرآنی
راهبردهای توسعه وقف قرآنی
پیگیری افزایش اعتبارات قرآنی دولتی
تقویت و توانمندسازی قرآنی بدنه روحانیت
احتمالاً اگر این روند ادامه داشته باشد دیری نخواهد پایید که دوستان دولتی مقصد بعدی خود را بازپس‌گیری وظایف نظارت بر چاپ و نشر قرآن از سازمان انتخاب کنند که روزگاری طی ابلاغی به آنها واگذار کرده‌اند. بعد هم در این ولنگاری مدیریتی امور قرآنی، آموزش و پژوهش را هم سهم خود خوانند و یا اینکه کل شورای توسعه را ادعا کنند.
علاوه بر آن به نظر می‌رسد تجزیه و تحلیل این مسئله اهمیت بسزایی داشته باشد؛ چرا که بعد از گذشت نزدیک به یک دهه از تصویب و اجرای منشور توسعه فرهنگ قرآنی که از آن به عنوان مهم‌ترین دستاورد قرآنی جمهوری اسلامی ایران یاد می‌شود، هنوز اولیات آن با مشکل جدی روبروست. به تعبیر دیگر راهبرد ایجاد سه کمیسیون در سه وزارتخانه راهبردی ناموفق بوده و نیازمند بازنگریست. این نتیجه در همایش تابستان سال گذشته که با حضور بیش از صد نفر از مدیران و صاحب‌نظران امور قرآنی از سراسر کشور برگزار شد مورد تأکید واقع شده است. یکی از پیشنهادهایی که از قبل مطرح بوده و هنوز هم از گوشه و کنار شنیده می‌شود ادغام ساختارهای قرآنی مثل سازمان دارالقرآن، معاونت، مرکز امور قرآنی اوقاف، بخش‌های قرآنی دفتر است که شاید راه مناسبی برای برون‌رفت از وضع موجود به شمار رود.
• تلاش برای گره زدن سرنوشت مؤسسات به دولت
اگر فعالیتهای قرآنی را به دولت‌ها گره بزنیم دولت‌ها یک روز پول دارند و یک روز پول ندارند. یک روز بودجه‌های قرآنی مانند امروز با توجه به مشکلات اقتصادی موجود کم می‌شود. طبق گزارش‌های دولت نهم از سال 84 تا 88 دولت اعتبارات بسیاری به مؤسسات واگذار کرده که این باعث رشد فزاینده مؤسسات وابسته به وزارت فرهنگ شد.
یکی از دلایلی که در سال 90 سازمان تبلیغات اجازه داد مؤسسات وابسته به وزارت فرهنگ از سوی سازمان ثبت اسناد ثبت شود بهره‌مندی مؤسسات دارای مجوز از سازمان از اعتبارات حمایتی دولتی در ضمن بیمه فعالان قرآنی و برخورداری مالیاتی بود.
لیکن بعد از کاهش این حمایت‌ها با همان سرعت از فعالیت مؤسسات کاسته شد و مؤسسات زیادی به حالت غیرفعال درآمدند.
لذا برخی از مؤسسات قرآنی با نگاه به وزارت ارشاد به عنوان صندوق حمایتی از سیاست‌های مدیران این وزارتخانه و نیز سردمداران جریان مخالف ادغام حمایت کردند.
• سابقه تمامیت‌خواهی و مداخله در امور مؤسسات
متأسفانه هر دو دستگاه مؤسسات را به مثابه یک ابزار و عقبه سازمانی و استراتژیک خود می‌پندارند. لذا هر کدام در هر فرصت سعی کردند این قدرت را در اختیار خود گیرند. چنانچه سابقه تمرکزگرایی در امور قرآنی از سوی سازمان تبلیغات اسلامی یک عامل و بهانه جدید برای مخالفت جناح مقابل که از آن به جناح راست تعبیر شده بود.
ادعاهایی از جمله مهندسی انتخابات اتحادیه‌های مدغم استانی در راستای حذف جریان مقابل، عدم پیگیری دبیرخانه هیئت در صدور مجوز تعدادی از مؤسسات دارای موافقت اصولی از وزارت ارشاد و حذف این مؤسسات از روند ادغام، تعجیل در فرایند ادغام اتحادیه‌های استانی و نظارت اندک بر این فرایند، نگرش اقتدار گرایانه سازمان برای وابستگی محض مؤسسات و اتحادیه به سازمان، جانبداری سازمان دارالقرآن از نیروهای اتحادیه وابسته به خود مطرح شد. این ادعاها طی سه ماه گذشته در جلساتی بررسی شد ولی به اثبات نرسید. معاون وقت وزارت فرهنگ و ارشاد در دو سال قبل این ادعاها را کذب خوانده بودند و از روند طی شده توسط هیئت دفاع کرده است.
ج- سؤالات بی‌پاسخ
صدور مجوز فعالیت مؤسسات قرآنی مردمی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صورت موازی با هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت به معنای بازگشت به نقطه صفر سال 89 است. تیری که در حال اصابت به هدف بود در نیمه راه به جای اولش برگردانده شد. هرچند بیشتر اعضای شورا سکوت اختیار کردند ولی برخی از اعضا مثل وزیر آموزش و پرورش در دو جلسه اخیر از این بازگشت انتقاد کردند. لذا هرچند رئیس شورا در جلسه اول سرسختی نشان داد ولی بعداً نتوانست ایستادگی کند.
انتظار این بود که هم شورا و هم دبیرخانه از اصل وحدت در صدور مجوز و اتحادیه دفاع کند که جز صداهای اندک صدایی شنیده نشد.
البته مهم‌ترین اشکالی که به مدعیان وارد است این است که چرا بعد از ادغام اتحادیه 31 استان و در شرایطی که رأی نمایندگان جناح مقابل در هیئت اکثریت بوده این اشکالات مطرح شده است. آقایان قبل از آن تماماً مدافع ادغام بوده‌اند و حتی از سنگ‌اندازی جناح سازمان در روند ادغام گلایه کرده‌اند. برای این سؤال و سؤالات دیگر یا پاسخی نیست یا پاسخ قابل بیان وجود ندارد.
لذا اینکه چگونه شورایی که برای تحقق اهداف منشور تشکیل شده خود کمر همت بر زدن تیشه بر هدف اصلی منشور مبنی بر جلوگیری از موازی‌کاری و تداخل در فعالیتهای قرآنی بست بماند.
اینکه سیاست‌های خصوصی سازی در کشور و عدم تصدی‌گری دولت کی اجرایی خواهد شد بماند.
اینکه چرا شورا در خلاف سیاست‌های ترسیمی مقام معظم رهبری در خصوص جلوگیری از دوباره‌کاری یا تعارض در مسائل دو دستگاه وزارت فرهنگ و سازمان تبلیغات حرکت کرده بماند.
اینکه چه شد که رئیس سازمان تبلیغات که زمانی با اعتراض به مصوبه جلسه 24 شورا در واگذاری دبیرخانه هیئت به اتحادیه مدغم یک‌تنه با این استدلال که سازمان تبلیغات نمیتواند وظایف حاکمیتی خود را واگذار کند در جلسه 25 رأی اعضا را برگرداند حالا با درخواست وزیر فرهنگ موافقت کرد بماند.
اینکه کسانی که خود پیشنهاددهنده هماهنگی در دو موضوع صدور مجوز و ادغام بودند حالا تبدیل به مخالفان سرسخت شدند بماند.
اینکه اعضای شورای توسعه چرا در برابر این بازگشت به عقب ساکت ماندند بماند.
اینکه چرا بیش از 200 مؤسسه قرآنی که در مجمع عمومی اتحادیه تشکل‌ها شرکت کردند در حالی که هفت سال پیش رأی به پیگیری ادغام دادند اکنون رأی مخالف دادند بماند.
اینکه فرایندی که تا چند ماه قبل مورد تأیید اکثریت هیئت رسیدگی به امور مؤسسات بود اکنون مورد خدشه قرار گرفت بماند.
اینکه چرا شورای توسعه و تشکیلات وابسته به آن نتوانست تنها قدمی را که برای هماهنگی امور قرآنی که مطالبه اولیه از آن بود به انجام برساند بماند.
اینکه توزیع اعتبارات اجرای منشور از طریق صندوق چگونه مانع اجرای مصوبه آیین‌نامه تشکیل هیئت (مصوب جلسات 24 و 25 شورا) شد بماند.
اینکه چرا دبیر یک کمیسیون شورا که خود امین شورا بود از مصوبه شورا اعلام خروج کرد بماند.
اینکه چرا اخلاص نیت در دو جریان اصلی قرآنی از دست رفته و موانع گروهی جای آن را گرفته است بماند. اینکه چه زمانی این تنازعات رخت خواهد بست بماند.
اینکه ننگ و آبروی رفته شورا با مصوبه جلسه آذرماه چگونه پاک خواهد شد بماند.
باری! زمان به زودی خواهد گذشت و آیندگان درباره آنچه اتفاق افتاد قضاوت خواهند کرد.
فکن حدیثــــاً حسنــــاً ذکـــره فانــما النــاس احادیـــث
باری چو فسانه می‌شوی ای بخرد افسانه نیک شو نه افسانه بد
انتهای پیام
شجاعت ستودني آقاي شعباني در بيان مطالب كارشناسي شده مي تواند به عنوان الگويي براي ورود خرد جمعي به حل برخي از مسائل لاينحل باشد.
ظاهرا حاشيه امن بالاي مديران هنوز هم در سرپوش گذاشتن بر واقعيت ها را ترجيح مي دهد.
و اين به نفع هيچكس نيست.
اميد است با آمدن حجت الاسلام و المسلمين دكتر عاملي به عنوان دبير شوراي عالي انقلاب فرهنگي شاهد يك تحول علمي و قانونمند و در عين حال موثر و كارآمد باشيم.
مديريت سيستمي با انگيزه و جوان مي تواند نويد بخش روزهاي روشن خواهد بود.
اگر برای همه مباحث قرآنی چنین مستنداتی منتشر بشه کمک به شفاف سازی می کنه مثل بیمه فعالان قرآنی ، داستان بودجه های چند ساله ، وضعیت سه کمیسیون شورا
قرآن یاورت.
جانا تو سخن از دل ما می گویی
زيرا هر چه داريم و داريد از بركت قرآن كريم است.
بر شاخه نشستن و بن بريدن روا نيست.
به نظر مي رسد چرخش مديريت در حوزه فعاليت هاي قرآني از نگاه سنتي و خُرد به نگاه سيستمي و كلان اجتناب ناپذير است.
بايد گفت بيش از يك دهه از ضرورت چنين تغييري گذشته است.
الان هم خيلي دير است ولي بايد انجام شود.
اصرار بر حفظ روش هاي غلط و كليشه اي نه تنها بي فايده، بلكه خطرناك و واژگون كننده است.