هماهنگی دولت و مردم؛ تقویت اتحاد و انسجام ملی
گروه سیاست و اقتصاد - عضو هیئت علمی گروه روابط بین‌الملل دانشگاه اصفهان با اشاره به وضعیت اتحاد و انسجام در جامعه گفت: زمانی که دولت اعلام می‌کند تحت فشار است و از مردم می‌خواهد که به بازار ارز و طلا هجوم نیاورند، ولی مردم این کار را انجام می‌دهند، معنای فقدان اتحاد و انسجام میان مردم و دولتمردان را می‌رساند.
محمدعلی بصیری در گفت‌و‌گو با ایکنا از اصفهان اظهار کرد: منظور از اتحاد و انسجام ملی، حرکت اکثریت یک جامعه به سمت دستیابی به اهداف خاص است. این اهداف در دوره‌ای می‌تواند دستیابی به یک منفعت و مزیت خاص و در دوره‌ای دیگر، مقابله با یک ضرر باشد که از طریق اتحاد و انسجام قابل تحقق است.
وی افزود: جامعه‌ای که در آن اتحاد و انسجام وجود داشته باشد، اهداف و منافع ملی راحت‌تر تأمین می‌شود و امنیت حداکثری وجود دارد، ولی جوامعی که فاقد اتحاد و انسجام هستند، دچار خسارت‌های جبران‌ناپذیر امنیتی و منفعتی می‌شوند، مثل افغانستان و سوریه که در چنین جوامعی تفرقه و چنددستگی نیروهای ملت را به جان یکدیگر انداخته و تخریب به بار می‌آورد.
اتحاد و انسجام در جامعه
عضو هیئت علمی گروه روابط بین‌الملل دانشگاه اصفهان خاطرنشان کرد: فرهنگ اجتماعی و ملی، درک و آموزش عمومی، مردمی و دموکراتیک بودن دولت، هماهنگی و ارتباط تنگاتنگ میان دولت و ملت و اجماع نخبگان جامعه در تعریف اهداف و نحوه دستیابی به آنها، عوامل و مؤلفه‌هایی هستند که در کنار یکدیگر اتحاد و انسجام زیادی را در یک جامعه به وجود می‌آورند.
بصیری با اشاره به وضعیت اتحاد و انسجام در جامعه ایران گفت: با در نظر گرفتن بحران خروج آمریکا از برجام و مشخص شدن آینده این توافق با توجه به فرصتی که ایران به اروپایی‌ها داده است، هر چقدر اتحاد و انسجام میان مردم و دولتمردان بیشتر باشد، کشور از هزینه‌ها و مضرات بی‌ثباتی ناشی از برهم خوردن برجام بیشتر در امان می‌ماند و برعکس، هر چقدر اتحاد و انسجام کمتر باشد، هم دولت در حوزه اقتصاد کلان متحمل ضرر می‌شود و هم مردم در حوزه اقتصاد خرد مجبور به پرداخت هزینه می‌شوند.
فقدان اتحاد و انسجام میان مردم و دولتمردان
وی ادامه داد: زمانی که دولت اعلام می‌کند تحت فشار است و از مردم می‌خواهد که به بازار ارز و طلا هجوم نیاورند، ولی مردم این کار را انجام می‌دهند، معنای فقدان اتحاد و انسجام میان مردم و دولتمردان را می‌رساند. ممکن است مردم کالایی را خریداری کنند که باعث حفظ سرمایه آنها شود، ولی در عین حال ارزش پول ملی تنزل پیدا می‌کند و هم دولت با بحران مواجه می‌شود و هم تک تک مردم که درآمدشان از پول ملی‌ای است که آن را بی‌ارزش کرده‌اند. در دوره‌های قبل هم تحریم‌ها وجود داشت، ولی شکاف میان دولت و مردم کمتر بود و هزینه اقتصادی کمتری در سطح کلان و خرد پرداخت می‌شد.
انتهای پیام
