به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری بوابه نیوز، عبدالرحیم خلف درباره این پژوهش که بر روی قرآنهای قدیمی انجام داده است، گفت: بر اساس این تحقیق، بزرگترین قرآن خطی جهان، نسخه منسوب به عثمان است که در حال حاضر در کتابخانه مرکزی نسخههای خطی اسلامی قاهره نگهداری میشود و 80 کیلوگرم وزن دارد.
وی گفت: کوچکترین قرآن خطی نیز با یکونیم سانتیمتر طول در اختیار مؤسسه انتشاراتی دارالکتب مصر است.
این پژوهشگر آثار اسلامی افزود: در بین قرآنهای نفیسی که در این تحقیق به آن اشاره شده است، قرآنی خطی وجود دارد که غلاف آن از نقره بوده و 150 کیلوگرم وزن دارد. همچنین قرآنی مکتوب بر لوحی چوبین وجود دارد که طول صفحات آن 88 سانتیمتر و عرضش 58 سانت است و کل قرآن کریم بر روی صفحههایی مربع شکل از چوب نوشته شده است. تاریخ این نسخه نفیس به سال 1730 میلادی باز میگردد و در حال حاضر در کتابخانه مرکزی نسخههای خطی اسلامی مصر نگهداری میشود.
وی افزود: در کنار این نسخههای کهن قرآنی، دانهای گندم دیده میشود که روی آن بسمله و سورههای مبارکه قریش و توحید مکتوب شده و تاریخ آن به سال 1938 میلادی بازمیگردد.
عبدالرحیم ریحان، کارشناس آثار باستانی نیز با بررسی این پژوهش اظهارکرد: مصحف منسوب به عثمان با طول 68، عرض 57 و ارتفاع 40 سانتیمتر دارای 1087 ورق در قطع بزرگ است و با خط کوفی و مکی رایج در قرن نخست هجری قمری به نگارش درآمده است.
وی گفت: این مصحف کهن 114 سوره، 30 جزء، 60 حزب و 240 ربع دارد و دربردارنده 6236 آیه، 77439 کلمه و 321670 حرف است.
ریحان با اشاره به کوچکترین قرآن خطی دنیا که به سال 1628 میلادی بازمیگردد، گفت: این اثر زیبا با خطی بسیار ظریف و ریز و مداد سیاه نوشته شده که با چشم غیرمسلح قابل رؤیت نیست و روی جلد و پشت جلد این قرآن، صفحههای طلا و نقره، سنگهای قیمتی و جواهرات ارزشمندی چون یاقوت، زمرد و فیروز کار شده است.
ریحان تأکید کرد: هنرمندان خط عربی در عصر اسلام نمونههای بدیعی از مصحفها را خلق کردهاند که با خطوطی ریز به نگارش درآمده؛ بگونهای که با چشم غیرمسلح نمیتوان آنها را خواند؛ از جمله این آثار، دو مصحف نگارش شده به خط محمد روحالله لاهوری (هندیتبار) است.
این کارشناس آثار باستانی افزود: در بین این نسخههای خطی، قرآنهایی مکتوب بر دانههای گندم و برنج نیز هست که در انتشارات دارالکتب مصر نگهداری میشوند و منسوب به خوشنویس محمد کردی در سال 1938 میلادی است. همچنین نمونه دیگری دانه گندم وجود دارد که روی آن اسامی والیان مصر از زمان عمرو عاص(20 هـ / 640 م) تا عهد ملک فؤاد(1340 هـ/ 1921م) به خط عربی نوشته شده و تاریخ آن نیز به سال 1921 میلادی بازمیگردد و منسوب به خوشنویس عبدالجواد است.