به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از قم، حجتالاسلام علوی مهر، عضو هیئت علمی جامعه المصطفی در این نشست که 11 اردیبهشت برگزار شد اظهار داشت: 223 آیه قرآن کریم مربوط به باستان شناسی انبیاء غیر از نبی مکرم اسلام(ص)، اعم از ولادت و زندگی پیامبران، پادشاهان آن عصر همچون فرعون و نمرود، اماکن وسرزمینها مانند مصر و روم، اصحاب همچون اصحاب کهف، حکما مانند لقمان و ذوالقرنین و... است.
وی ادامه داد: بیشترین آیات باستان شناسی قرآن مربوط به حضرت موسی(ع) با بیش از پنجاه آیه است و پس از آن، 32 آیه به حضرت ابراهیم(ع)، نه آیه به حضرت نوح(ع)، هفت آیه به آدم(ع)، هشت آیه به یونس، هفت آیه به داوود و سلیمان، شش آیه به زکریا، شانزده آیه به حضرت مسیح(ع)، چهارده آیه به هود، بیست آیه به لوط، نه آیه به ایوب، دو آیه به ارمیای نبی و دانیال و یک آیه نیز به زرتشت، ذوالقرنین، اشموئیل و... اختصاص دارد.
علوی مهر در پایان سخنان خود، با اشاره به ممنوعیت حفاری و پژوهشهای باستان شناسی در عربستان، خاطرنشان کرد: باستانشناسی در سرزمین حجاز میتواند اطلاعات بسیار مفیدی از تاریخ اسلام را بازگو نماید اما برخی در عربستان با ممنوع ساختن تحقیقات باستان شناسی، به دنبال نفی آثار دینی و اسلامی هستند.
در ادامه این نشست، حجتالاسلام بی آزار شیرازی، با اشاره به سابقه باستان شناسی در زمان خلفای عباسی، اظهار داشت: باستان شناسی با عتیقه شناسی متفاوت است و عبارت است از شناخت گذشته تاریخ بر اساس منابع غیر مکتوب.
وی ادامه داد: تاریخ بر اساس نوشتههای کتب تاریخی شناخته می شود که غالبا به سفارش پادشاهان و با تحریفات بسیار و افسانه سرایی به تحریر در آمدهاند اما باستان شناسان با حفاری و یافتن آثار تمدنهای پیشین و قرار دادن آنها در کنار یکدیگر، گذشته را بازسازی نموده و بیان گر یک تاریخ واقعی هستند.
پژوهشگر و استاد حوزه علمیه، هدف باستان شناسان را شناخت فرهنگها و تمدنهای گذشته دانست و ابراز داشت: پیامبران بنیان گذاران تمدنهای فاضله بودند و با حکومتهای طاغوتی ارائه گر تمدنهای فاسد و غیرسالم، مبارزه مینمودند. بنابراین، کشف آثار پیامبران و پادشاهان آن عصر میتواند موجب شناخت دقیق تر تاریخ انبیاء گردد.
وی با تاکید بر اهمیت باستان شناسی برای تصحیح اطلاعات تاریخی مسلمانان اظهار داشت: در گذشته به دلیل اطلاعات محدود مردم و متداول نبودن باستان شناسی، بسیاری از مسلمانان به علمای تازه مسلمان یهود و نصاری مراجعه و از آنان درباره تاریخ گذشتگان و پیامبران سوال مینمودند و آنها نیز بر اساس اطلاعاتی که از کتب خود داشتند، مسائل را نقل میکردند که بعضا به صورت اسرائیلیات وارد کتب تفسیر و روایی ما نیز شده است.
بیآزار شیرازی یادآور شد: در حدود 250 سال پیش، جوانان امریکا ایمان خود به تورات را از دست دادند و داستانهای آن را افسانه پنداشتند. مثلا برای آنها قابل باور نبود که شخصی مانند حضرت نوح(ع) 950 سال عمر نماید و آن کشتی عظیم را ساخته باشد. در همین زمان، باستان شناسانی مانند «دکتر وولی»، موفق به اکتشاف اسنادی شدند که اثبات کننده این مطالب بود.
وی اذعان داشت: باستان شناسی میتواند واقعیت بسیاری از مسائل قرآنی را برای ما مشخص نماید. در گذشته تصور می شد که کشتی نوح یک قایق بزرگ بوده است. اما با اکتشافات صورت گرفته مشخص شد این کشتی بسیار بزرگتر از حد تصور و به اندازه ناوهای هواپیما بر امروزی بوده است. کشف این حقایق میتواند به فهم قرآن و تفسیر آن کمک شایانی نموده و جایگزین بسیاری از اسرائیلیات گردد.
نویسنده کتاب باستان شناسی قرآن، با اشاره به این که تا کنون تمام حقایق یافت شده در باستان شناسی مطابق با آیات قرآن کریم بوده است، به ارائه گزارشی از تحقیقات باستان شناسی خود درباره ولادت و زندگی حضرت ابراهیم(ع) در استان «شانلی اورفا» ترکیه نمود.
وی در این گزارش، یافتههای خود را در رابطه با اصل و نسب حضرت ابراهیم، غار محل تولد ایشان، بتکده ها و بتهای تراشیده شده از سنگهای کوه که توسط حضرت ابراهیم شکسته شد، احتجاج نمرود با ابراهیم، محل پرتاب حضرت ابراهیم به آتش توسط منجنیق، گلستان شدن آتش، قوم صائبین که خورشید و ماه را میپرستیدند و ابراهیم مأمور هدایت آنان شد و... تشریح کرد.